دین و عقل

نه تنها دین سازنده اخلاق نیست بلکه برای سر پوش گذاشتن به بخشی از ضعفهای بنیادی خود ازدستاوردهای اخلاقی نیز استفاده کرده است . همه ادیان مانند معجونی هستند که مرکب ازاوهام فلسفی ، دستورات اخلاقی ، داستانهای عوام فریبانه وتمایلات سلطه گرایانه وخودستایی ها وخود محوریهای اخلاقی است که درغرورهای کاذب ومیان تهی غرق می باشند.  

عقل و دین ازیکدیگر بیزارهستند وازهمدیگرفاصله میگیرند وبرهم می تازند این دو درتمدن مدرن قادر نیستند بین هم تفاهم ایجاد کنند یا برای مدتی هم که شده درکنارهم قراربگیرند زیرا دین زنده به موهومات وافسانه ها وتشریفات است درحالی که عقل مکلف به برهمزدن حصارهای غیرغقلی ودریدن پرده پندارهای عوام وعوامگری ورسوا ساختن دروغگویان وعوام فریبان وسرانجام موظف به هموارساختن زمینه های رشد دانش وافزودن برسرعت ترقیات انسان است. درجهان امروز دین ، مکتب جهل وریاکاری وعقب ماندگی مادی و معنوی است اما عقل کاشف عیبها وراهنمای تهیه و تولید منابع وشرایط پیشرفت علم واخلاق انسانی است. 

دین فلسفه عوام است و پیامبرفیلسوف عوام، بنابراین ادیان به رفع نیاز واحدی میپردازند که نامش نیازبشربه تفکرات واندیشه های فلسفی است. ضعف وکاستی دین در نقش منطق فلسفی وعلمی درروح وروش آن می باشد وازآنجا که عوام نیز به دلیل نا آگاهی درشناخت دین همین ضعف منطقی ومعرفتی را دارا می باشند ازدین استقبال می کنند که همین جذابیت عوامانه دین که کمیّت ، تعداد وکثرت علاقمندان وهواداران آنرا توجیه میکند خطر بزرگی برای عقل واندیشه ایجاد می کند که البته این عقل واندیشه نیزهمواره ارکان دین وبقای آنرا تهدید می کند. ازهمین جاست که یک تلاش همه جانبه وپرهزینه برای مخفی کردن ضعفهای ادیان رسمی پیش می آید ومتولیان وعناصرقدرتمند را مجبورمی کند که فکری به حال اساس دین بکنند تاحقیقتش برملا وآشکارنگردد تا خطر بی رغبتی عوام آنرا تهدید نکند تا امتیازات خودرا درجامعه ازدست ندهند ، ازاین جهت این افراد برای حصول این مهم دست به هرعملی می زنند ازجمله : ارعاب ، اصلاحات و تشریفات . 

عقل ودین

به اینصورت که اول عوام را میترسانند، وقتی حس میکنند که این ارعاب وتهدید برعوام کارسازنشده ودارند وارد معقولات می شوند دست به اصلاحات میزنند برای اینکه خوب میدانند بجای دندانهای پوسیده دین ناچار باید ازدندان عاریه ایی استفاده کنند ، سرانجام مسئولین بهترین روش را ،  برقراری تشریفات میدانند چراکه این تشریفات می تواند عوام را بکلی ازخواص جدا سازد ومهمترازاینکه تشریفات مناسب ترین وسیله برای مانع شدن ازمشاهده ضعفهای دینی وآشکارشدن تناقضات آن توسط عوام میشود واین تشریفات هیبتی به دستگاه دینی می بخشد که ازرشد شهامت دردل عوام بخوبی جلوگیری میکند. 

فلسفه پیدایش ادیان را درآسمانها جستجو نکنید، نه ادیان وپیامهایشان ازآسمان فرود آمده اند ونه پیامبران وپیروانشان معراجی به آسمانهای خیالی خویش داشته اند. این ادیان برای آزادی اجتماعی وعقلی بشرمضرهستند وباید ازمیان برداشته شوند. بس است شمشیر کشیدن برفرق عقل ، بگذاریم که عقل بتواند بی هراس از دشمن و با اطمینان به جولان دادن دردنیای خودش که همان دنیای منطق واستدلال عقلی وعملی است بپردازد وپر بکشد وتا جایی که درحدش است اوج بگیرد.
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سرانجام بد داشتیم ...